با آغاز سال نو، همراهم به صدا درآمد. تبریک سال نوازطرف دوستان واقوام. همه شادبودند و برای همدیگرسال خوبی توام باشادی آرزومند بودند. ازصدایشان میشد تشخیص داد که هیچ خبری ازناراحتی، خشم، غضب و غیره نیست. دراین موقع فکری به ذهنم اومدکه چرا بعداز اتمام تعطیلات نوروزی این حسها پاک میشه؟ چراهمان طورکه باشروع سال نوخانه تکانی کرده وکثیفی راپاک میکنیم، آیا نمی توانیم خانه دلمان را نیز پاک کنیم وبرای همیشه تارهایی چون بخل، حسادت، دورویی، کینه، قهر، نفاق وخیلی موردهای دیگررا برای همیشه ازدلمان پاک نمائیم؟ چراپاک کردن این موارد فقط تاتعطیلات نوروزی بیش نیست وبعدازتمام شدن تعطیلات این رفتارها که بصورت عادت جزیی ازشخصیت ماشده دوباره شروع به تنیدن میکنه؟ ازخداخواستم همان طورکه طبیعت دگرگون میشه ما انسانها نیز دگرگون شویم و به خودمان بیایم ودنیایی پراز صفات مثبت داشته باشیم. یادمون باشه ما اشرف مخلوقات هستیم.